Rovinj - ulubione miejsce artystów - Ciepłe morza pod żaglami - morskie rejsy żeglarskie

Idź do spisu treści

Menu główne:

Rovinj - ulubione miejsce artystów

Miejsca > Adriatyk

To spokojne, malownicze miasteczko, nazywane chorwackim Saint Tropez, uważane jest za najciekawsze z miast półwyspu Istria. Jest ulubionym zakątkiem artystów. Mają tu swoje dacze filmowcy, aktorzy i pisarze. Szczególnie malowniczo wygląda od strony morza. Nad renesansowymi i barokowymi domami, stojącymi przy wąskich i krętych uliczkach, góruje 57-metrowa wieża katedry św. Eufemii. Całą zabudowę miejską otaczają porośnięte lasami wzgórza. Wybudowano na nich niewysokie luksusowe hotele. Zróżnicowanemu krajobrazowi uroku dodaje 13 zielonych wysp archipelagu Rovinj. Miasto wciąż pełni funkcję portu rybackiego. Działa tutaj najstarsza w kraju przetwórnia ryb oraz fabryka tytoniu, a okoliczne winnice dostarczają surowca do produkcji wysokiej jakości win: burgonjac i malvazija. Jest tu też wywozowy port boksytów wydobywanych w istryjskich kopalniach oraz siedziba Instytutu Rybacko-Biologicznego. Rovinj zamieszkuje liczna mniejszość włoska, stanowiąca jedną trzecią mieszkańców.

Historia

Historia miasta rozpoczyna się w VII w. p.n.e., kiedy to przybyli tu pierwsi mieszkańcy. W 129 r. p.n.e. Rzymianie z Puli zdobyli miejscowość i nazwali ją Ruginmm. W V w. dostała się pod panowanie cesarstwa wschodniorzymskiego i odtąd nosiła nazwę Ruigno. Od VI do VIII w. była częścią egzarchatu Rawenny. Mimo że od 788 r. Frantowie ufortyfikowali miejscowość, nie zabezpieczyło jej to przed ciągłymi oblężeniami i zniszczeniami czynionymi m.in. przez Saracenów i piratów w IX i X w. Od 1283 r. Rovinj należało do Wenecji i w następnych stuleciach było ciągle najeżdżane przez Genueńczyków i uskoków. W XVII w. szalejąca w okolicy zaraza oszczędziła miasto, które stało się miejscem schronienia. W 1763 r. zasypano cieśninę, łącząc znajdujące się na wyspie stare miasto z ładnym kupieckim przedmieściem na stałym lądzie. Pod panowaniem austriackim (1813-1920) Rovinj rozwijało się i stało się największym miastem na zachodnim wybrzeżu Istrii. Tutaj budowano rezydencje szlacheckie, powstał też zakład przetwórstwa rybnego, fabryka tytoniu, teatr, lecznica Marii Teresy (dzisiejszy szpital). W latach 1920-43 miasto znajdowało się w rękach włoskich, później na 2 lata zajęli je Niemcy. W 1945 r. Rovinj stało się częścią Jugosławii, a od ogłoszenia niepodległości przez Chorwację (1991) należy do nowo powstałego państwa.

Miejsca, które warto zobaczyć

Zwiedzanie miasta możemy rozpocząć od szerokiego placu portowego trg Marśala Tita. Znajduje się tu wiele ładnych kawiarni, hotel Adriatic i fontanna. Spojrzenie zwiedzających przyciąga różowoczerwona późnorenesansowa wieża zegarowa z czasów weneckich. Pod zegarem umieszczony jest piękny relief ukazujący lwa św. Marka, symbol weneckiego panowania (godło Wenecji jako miasta ś w. Marka).

Innym wspaniałym zabytkiem tej epoki jest imponujący pałac barokowy, w którym obecnie znajduje się Muzeum Miejskie (Zavićąjni muzej grada Rovinja). Na parterze eksponowane są archeologiczne znaleziska i wystawy okolicznościowe. Na pierwszym piętrze wystawione są prace chorwackich i miejscowych artystów oraz obrazy niemieckich i włoskich mistrzów z XV-XIX w.

Przechodząc przez barokowy Łuk Triumfalny Balbiego z 1680 r., wybudowany na miejscu jednej z siedmiu średniowiecznych bram, docieramy do ozdobionego herbem XVII-wieczne-go ratusza. Wkraczamy w kręte uliczki z licznymi barami i małymi sklepikami. Przedzierając się przez ciasno zabudowaną ul. Griśia, dochodzimy do swego rodzaju galerii sztuki rozlokowanej na stopniach malowniczych schodów. Sprzedają tu swoje prace miejscowi artyści. Co roku w drugą niedzielę sierpnia w mieście odbywają się duże imprezy, podczas których malarze-amatorzy sprzedają swoje dzieła.

Wspinając się wyżej, docieramy do wzgórza katedralnego porośniętego piniami. Tutaj górując nad miastem, stoi trzynawowa katedra św. Eufemii wybudowana w 1736 r. przez weneckiego mistrza. Jej 57-metrowa dzwonnica z 1680 r. jest najwyższą wieżą na Istrii. Warto wejść na nią, by zobaczyć wspaniałą panoramę miasta i najbliższej okolicy. Szczyt wieży zdobi miedziana statua św. Eufemii. Neoklasycystyczną fasadę z umieszczoną obok południowego portalu płaskorzeźbą patrona miasta wykonano dopiero w roku 1861. W środku katedry, za ołtarzem po prawej stronie znajduje się grób św. Eufemii, która zginęła śmiercią męczeńską w 304 r., a jej szczątki przywieziono tutaj w 800 r. z Konstantynopola. Co roku, w rocznicę śmierci (16 września), odbywają się w katedrze uroczystości kościelne. Wielkie freski ilustrują pełne wrażeń sceny z legendy o życiu Eufemii. Także obrazy w zakrystii, wykonane przeważnie przez uczniów Tintoretta, są znaczącymi dziełami sztuki, m.in. Sw. Jan Chrzciciel Emanuela Zanfurnariego.

Schodząc w dół ku morzu, dochodzimy do starego miasta. Idziemy ul. Svetog kriża, pełnej ładnych kawiarni Doskonale widoczne są ostre skały z resztkami XII-wiecznych murów. Podążamy dalej ul. Yladimira Svalbe i dochodzimy do placu Trg Yaldibora. znajdującego się dokładnie na pomoc od Trgu M. Tita, z którego rozpoczynaliśmy spacer, czynne jest tutaj codziennie Targowisko.

Na miłośników flory i fauny Adriatyku czeka atrakcja w postaci małego akwarium (ul. Obala Ciordano Paliaga5). Założonoje w 1891 r.i znajdują się w nim interesujące zwierzęta morskie, żyjące w przybrzeżnych wodach (m.in. jadowita ryba podobna do skorpiona, kolorowe anemony).

Powyżej, przy ul. E. De Amicis, wznosi się barokowy klasztor Franciszkanów z początku XVIII w. W nim znajdują się zbiory rzeźb, obrazów, ikon, ornatów i książek.

Przy placu Trg na kolvi, na końcu ładnej, usianej sklepami ul. Karera, stoi najstarsza budowla Rovinja - baptysterium z XIII w. Jest ono siedmio-, a nie ośmiokątne, jak zwykle to bywało w późnoromańskich baptysteriach.

Na południe od miasta leży zielony archipelag liczący 22 małe wysepki, odwiedzane przede wszystkim przez posiadaczy jachtów. Dzisiejszą wyspę-hotel Katarina, którą od VIII do XVIII w. zamieszkiwali mnisi, kupił w roku 1898 arcyksiążę Karol Stefan. Istniejący na wyspie wspaniały park założył w 1905 r. polski hrabia Milewski.

.

 
 
 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego